En we zijn op de helft

Sveiki draugi un ģimene! Kā jums iet? Ik ben inmiddels op de helft van mijn project, of zoals de Letten zouden zeggen: “uz pusi” (oes poesie, ja). Het ging snel, het ging langzaam, het ging voorbij. Er is van alles gebeurd en ook van alles niet gebeurd. Maar goed, dat weten jullie allemaal wel.

De afgelopen dagen waren niet zo spannend, maar ik vond het toch wel weer tijd voor een update. En korte blogs lezen prettiger dan lange blogs, toch? Deze week was een week van veel films, series, videochats, regen, hitte en culinaire hoogstandjes. Ook heb ik veel rondjes gelopen, heb ik de zon weer eens zien ondergaan en kwam ik een hele lange slak tegen (foto’s op aanvraag – kan als shockerend worden ervaren). De rest vinden jullie hieronder, būt labs laiks!


[179] Trešdiena 27. jūlijs // Woensdag 27 juli
Vandaag ben ik maar weer eens naar het werk gegaan, want ik kan natuurlijk moeilijk elke dag thuisblijven (nou ja, eigenlijk denk ik dat dit prima kan – maar ik moet me toch een beetje van mijn goede kant laten zien). Natuurlijk was er weer niks te doen, maar gelukkig kwam Juris langs en werd de dag iets dragelijker.

SoepNa een potje Novuss zijn we naar Čuguna Roze gegaan: een goed verborgen café op het dorpsplein in Bauska (en ik maar denken dat er hier maar één café is – blijkbaar hebben we er dus minstens twee). Ik heb een traditioneel koud bietensoepje gegeten, zoals dat hoort tijdens Letse zomers. Er loopt momenteel een actie in Bauska, waarbij je een foto van je eten op Instagram moet posten en dan kans maakt om een waardebon te winnen. De broer van Juris organiseert deze actie, dus wij moesten de boel een beetje voor hem promoten. En gezien hier ongeveer niemand woont, moest ik natuurlijk wel meedoen, zodat ik zou winnen en vervolgens Juris mee uit eten kan nemen. Slimme jongen.


[180] Ceturtdiena 28. jūlijs // Donderdag 28 juli
Na een rustige ochtend ging ik weer naar het jeugdcentrum. Daar aangekomen waren de klusjesmannen druk bezig met ons kantoor te verbouwen: wat een leuke verrassing. Ik wilde eigenlijk meteen weer naar huis gaan, maar het regende zo belachelijk hard dat ik nog maar even gebleven ben. Na een paar uur heb ik de tropische bui toch maar getrotseerd. Dat was weer een nuttige dag.


[181] Piektdiena 29. jūlijs // Vrijdag 29 juli
Het was inmiddels wel duidelijk dat het nutteloos is om nog naar het BJC te gaan, dus vandaag bleef ik thuis. Renaud was ook al dagen niet naar het werk geweest en ik had hem eigenlijk de hele week nog niet gezien of gesproken. Maar vandaag doorbrak hij zijn kluizenaarspatroon en kwam hij zowaar zijn grot uit. Toen ik zei dat Juris ’s avonds langs zou komen om pizza te eten*, verscheen er een twinkeling in zijn ogen. Het leek wel alsof hij wakker werd uit een coma (volgens mij was dat ook gewoon zo) en voor we het wisten stonden we in de supermarkt, omdat Renaud had bedacht dat hij, als bakker zijnde, zelf wel pizza’s kon maken. Nu waren mijn ervaringen met zijn bakkunsten tot nu toe nog niet echt geweldig, en ook deze keer was de uitkomst weer bijzonder. Het eindproduct had inderdaad wel wat weg van een pizza, maar dan van steen. Maakt niet uit – het was gezellig en ik had honger, dus alles smaakte goed. Die kiezels spoelden we wel weg met bier.

[*We krijgen hier elke maand een bepaald bedrag om aan eten te besteden. Als we dit niet opmaken, lopen we de kans om de volgende maand minder geld te krijgen. Daarom hebben we ooit met Juris afgesproken dat we hem op pizza zouden trakteren wanneer we aan het einde van de maand geld overhouden.]


[182] Sestdiena 30. jūlijs // Zaterdag 30 juli
Vandaag zou er een groot sporttoernooi in Bauska plaatsvinden, dus daar ben ik een kijkje gaan nemen. Nu blazen de Letten alles altijd nogal op en stelde het eigenlijk vrij weinig voor: ik heb een paar kinderen een bal zien gooien en wat stoere mannen deden pull-ups. Na een uurtje was ik alweer weg en ben ik naar het kasteelpark en het eilandje gelopen. Daarna ben ik langs de rivier weer terug gewandeld – blijkbaar kan ik dat hele stuk gewoon langs het water blijven lopen en kom ik dan dichtbij huis uit. ’s Avonds ben ik nog een keer teruggegaan naar het kasteel, omdat de lucht er zo mooi uit zag. Voorheen kwam ik hier bijna iedere dag, maar sinds we aan de andere kant van het dorp wonen heb ik een hoop mooie zonsondergangen gemist. Deze gelukkig niet. :)

Bauska    Bauska    Bauska


[183] Svētdiena 31. jūlijs // Zondag 31 juli
Vandaag was ik precies op de helft van mijn EVS-project: er zijn 183 dagen voorbij en ik heb nog 183 dagen te gaan. Wat zullen de komende zes maanden mij brengen? Er zijn me al allemaal mooie dingen beloofd en ik ben erg benieuwd. Hoe zal de organisatie van het BJC mij het volgende halfjaar teleurstellen?

Ik denk dat Renaud voelde dat we iets te vieren hadden (bijvoorbeeld dat we dit project tot nu toe overleefd hebben) en hij bakte een Franse “gâteau de sucre”. Hij was een beetje zwart uitgevallen, maar smaakte eigenlijk wel prima. Na een halve cake te hebben verorberd, ben ik wat gaan dwalen door het dorp. Het lukt mij vreemd genoeg nog steeds om hier op nieuwe plekken terecht te komen en om geen idee te hebben waar ik ben. Best knap.


[184] Pirmdiena 1. augusts // Maandag 1 augustus
En toen was het alweer augustus. Vandaag zouden we eigenlijk een Letse les in de buitenlucht hebben, op het boerenland van Solvita, maar vanwege de regen ging dit niet door. Nu doet de regen hier ook niet onder voor een tropische bui en inmiddels staan de straten al aardig onder water. Overal spelen kinderen in de plassen; ze liggen er zelfs in en doen alsof het een zwembad is. Ik had zelf niet zo’n behoefte aan een nat pak, dus ik ben vandaag grotendeels thuisgebleven en ik heb niets bijzonders gedaan. Ik word een beetje lui, zo zonder verplichtingen. Het is tijd voor een nieuw doel.

Ik ga op zoek – tot volgende week. :) xx

5 Responses

  1. ik lees je blogs wel at · Reply

    OHJA! Ik kan niet wachten om in bauska café 2 te eten 😉 hahaha

  2. ik lees je blogs wel at · Reply

    Hey pipelepoi!

    Pracht leven, eten, drinken, wandelen!
    Ik vind je kleine blogs beter 😛
    Anders lees ik de helft niet Haha.

  3. Anouk at · Reply

    Nou nou, op de helft alweer! Natuurlijk zijn er dingen die tegenvallen, dingen die niet zijn zoals je had gehoopt. Om dramatisch te zijn; zo is het leven nota bene! Ik ken je goed genoeg om te weten dat je overal een goede draai aan geeft en op je blog eerlijk bent en dingen niet mooier maakt dan hoe jij ze op dat moment ervaart. Gelukkig schrijf je ook precies hoe je die dingen ervaart en maak je het niet mooier dan het is voor de mensen die je blog lezen.

    Als ik iemand ken die dit soort dingen iets positiefs kan geven, ben jij het, en jou kennende ben je daar alweer mee bezig. Je Instagram vertelt een prachtig verhaal in afbeeldingen; de plek waar je zit ziet er adembenemend uit en je bent de omgeving aan het verkennen.

    De tweede helft wordt vast beter; of er nou iets verandert bij het BJC, je er zelf een andere draai aan kiest te geven, of als er een wonder mocht gebeuren (want zoals je moeder al zei, de wonderen zijn de wereld nog niet uit!), er komen betere tijden aan. Tot die tijd kun je gewoon lekker je ding proberen te doen, de prachtige omgeving verkennen en zorg dat die momenten vastgelegd worden. Je bent verdomde slim en goed in improviseren, dus “komt wel goed, schatje”.?

    Lekker genieten van de mooie momenten, want achteraf zijn je herinneringen aan de leuke momenten, mooie omgevingen en pizza’s met Juris en Renaud veel belangrijker dan de herinneringen aan wat tegenviel. En er is met zoiets groots altijd er iets wat tegenvalt, anders zou het ook maar saai zijn, toch? En de negatieve dingen, daar leer je het meest van!

    Ik spreek je snel weer!

    Xx

  4. mam at · Reply

    Ja Steef, het is precies zoals je zegt. De tijd gaat snel maar het lijkt ook weer langzaam.
    En ik denk dat wij als bloglezers allemaal wel benieuwd zijn naar wat de tweede helft van dit jaar gaat brengen. Blijft het zo of…….zijn de wonderen de wereld nog niet uit? Ondanks of misschien wel dankzij alles kan niemand jou je belevenissen en avonturen afnemen die je toch beleeft (hebt) Zonder dit mislukte project had je bepaalde mensen nooit ontmoet en al die mooie dingen nooit gezien :) en enge dingen gedaan en gegeten :( Dus mislukt……ja en nee. Denk nu niet dat ik jou gevoel en frustratie niet begrijp, want dat is zeker niet zo. Ik wil je alleen maar duidelijk maken dat je door deze ervaring zeker rijker (figuurlijk dan hè?) bent geworden dan je al was. Neem dit vooral mee in je denkwijze. Fijne week, succes met je zoektocht en we spreken elkaar weer 😉 Dikke kus van mam XXX

Laat een reactie achter bij ik lees je blogs wel Reactie annuleren