Letse les, Valentijnsdag en naar Riga

Sveiki, lasītāji! We zitten hier alweer twee weken en de tijd vliegt. De avond na mijn laatste blog hebben Renārs en Dmitry onze gootsteen gerepareerd, hoera! We kunnen nu weer naar hartenlust afwassen zonder emmer. Straks gaan we hier nog een normaal leven leiden. 😉

Verder is er weinig veranderd. Renaud eet nog steeds elke dag kale pasta of rijst met chips, brood en koekjes. De Letten noemen hem al “de plant”, omdat hij overdag niks eet en op zuurstof en water leeft. Het communiceren met de plant gaat de laatste dagen wel al wat beter. Ik ben er nu aan gewend om heel langzaam te praten en simpele woorden te gebruiken. Ik hoop niet dat ik binnenkort nog op hoger niveau Engels moet spreken, want dat komt niet meer goed.

Woensdag 10 februari – Dag 11
Vandaag moest ik vroeg mijn glitterende bedje uit, want we hadden onze eerste Letse les. Na de dagelijkse croissant en busreis arriveerden we in het gele gebouw, waar we een mirakel mochten aanschouwen: Renārs was er al! Zelf waren we iets te vroeg, dus we moesten nog wel even op onze lerares Solvita wachten. Zij bleek één van de Letten te zijn die kan klokkijken, dus netjes op tijd begonnen we aan de les.

We begonnen met het alfabet door te nemen, wat makkelijker lijkt dan dat het is. Het Letse alfabet telt namelijk drieëndertig letters en ze klinken allemaal niet zoals je zou denken. Daarna hebben we geleerd hoe we onszelf kunnen voorstellen: naam, leeftijd, woonplaats, nationaliteit, relatiestatus… Alles kwam aan bod. En dit alles moesten we uit ons hoofd leren om het vrijdag te kunnen opdreunen.

Voorlopig hebben we elke woensdag en vrijdag Letse les; in totaal zes uur per week. Dat lijkt me ook geen overbodige luxe, zeker niet aan het begin. Het is allemaal best lastig, al gaat het voor mijn gevoel allemaal wel een beetje traag. Het is wel duidelijk dat Solvita normaal Engelse les geeft aan kinderen, want ze herhaalt alles veertig keer en ze maakt de hele tijd dierengeluiden en wilde gebaren. Volgens mij begrijpt ze niet helemaal dat wij prima in staat zijn om de Engelse taal te begrijpen (zelfs voor Renaud ging dit te ver). Of misschien heeft ze een beetje last van ĀDHD.

Na de les zat de werkdag er alweer bijna op (we hebben het maar zwaar) en heb ik met Renaud en Renārs de projectplanning doorgenomen onder het genot van een lunch bij het restaurantje. Elke keer eet ik iets nieuws en het is steeds verrassend lekker. Daarna hebben Renaud en ik weer wat boodschappen gehaald bij Rimi en zijn we naar huis gegaan. De rest van de dag bestond uit kaartspelletjes spelen en Letse teksten instuderen, wat niet erg gesmeerd ging. Ik moet zeggen dat het wel een band schept als je ergens allebei zo vreselijk slecht in bent.

Donderdag 11 februari – Dag 12
Soms mogen we zelf bepalen hoe laat we willen beginnen, en vandaag was het zo’n dag. Lekker laat vertrokken we naar Bauska, waar Renārs al op ons wachtte (ja, alweer!). Hij had een stapel papier en een paar scharen klaarliggen, dus we mochten lekker gaan knippen. Het was echt zo’n Oempa Loempa-werkdag: cirkels uitknippen, buttons maken, servetten vouwen, decoraties maken voor het Valentijnsbal… En tussendoor een beetje Lets leren.

Een paar honderd buttons en een vuilniszak vol decoraties later zat de dag er eindelijk op. Nog nooit ben ik zo moe geweest van het domweg niets doen en dingetjes maken. Al moet ik zeggen dat de hele dag in een hok vol luidruchtige Letten zitten op zich al vermoeiend genoeg is; ik weet niet of ik hier ooit aan ga wennen. Hopelijk wordt het iets dragelijker als ik ze straks kan verstaan.

Aangekomen in Iecava hebben we nog wat boodschappen gedaan, wat bij gebrek aan een koelkast helaas bijna iedere dag moet gebeuren. In de supermarkt werd ik aangenaam verrast, want ze hadden broccoli! Die had ik hier nog niet eerder gespot. ’s Avonds heb ik dus lekker broccoli gegeten, met champignons en kleine kipburgertjes. Het was zeker wel het beste en meest normale diner dat ik hier tot nu toe heb gehad.

Vrijdag 12 februari – Dag 13
Het had ’s nachts flink gesneeuwd en Iecava was veranderd in een sprookjesachtig winterwonderland. In de vroegte trotseerden wij het (voor Nederlandse begrippen) dikke pak sneeuw, want we hadden onze tweede Letse les. Het besneeuwde landschap zag er prachtig uit, maar ik was het al snel zat toen ik binnen vijf minuten al twintig keer was weggeglibberd en zeiknatte voeten had. Sneeuw blijkt hier ook aardig gevaarlijk te zijn met al die oude gebouwen, want het blijft op alle richeltjes en afdakjes liggen en valt dan ineens naar beneden. De danslerares werd al verrast door een kleine lawine. Ik heb de stoep verder maar vermeden.

Tijdens de Letse les stelde Solvita ons diverse vragen die we in het Lets moesten beantwoorden, wat ons wonder boven wonder best goed afging. Daarna hebben we nog wat nieuwe vragen en antwoorden geleerd en geoefend. We zijn nu aardig in staat om iets over onszelf te vertellen en simpele, standaard gesprekjes te voeren, die we de hele dag uitoefenen op Renārs en Andris. Verder hebben we wat nuttige benamingen geleerd van groenten, fruit en vlees. Misschien dat boodschappen doen nu ietsje makkelijker wordt. Ook leerden we een volksrijmpje om te zingen als je boos bent:

“Nevienam pāri nedarīsim; Jo mūži ir kā rudzi īsi.”

Na de les mochten we weer een eindje door de sneeuw banjeren, want we moesten decoreren voor de Valentīndienas ekspresis, oftewel de Valentijnsdag express. In Letland wordt deze feestdag namelijk gevierd bij het busstation, want dat is een romantische plek. Aan ons was het de taak om daar een ruimte in te richten waar de koppeltjes op de foto konden. Renārs ging helemaal los en samen toverden we het busstation om tot een prachtig boudoir/bordeel.

Tussendoor hebben we in het jeugdcentrum nog even een poster gemaakt voor de culturele club die we binnenkort gaan organiseren. Daarna mochten we weer een sneeuwwandeling maken, terug naar het busstation. Daar barstte om 16:00 uur het Valentijnsfeest los en waren er allerlei optredens; de één nog slechter dan de ander. Uiteraard moesten we ook nog even met het team op de foto in het bordeel. Vervolgens zijn we naar het culturele centrum gelopen om daar weer zo’n prachtige fotoruimte op te zetten. Daarna kon het weekend eindelijk beginnen.

Zaterdag 13 februari – Dag 14
Ik had Renaud zover gekregen om ergens heen te gaan, want in Iecava vervelen we ons stierlijk. We hadden geen idee wat de mogelijkheden hier zijn, dus ik bedacht dat we maar gewoon een bus moesten pakken en dan zouden we wel zien waar we uitkwamen. Daar werd Renaud toch wel een beetje zenuwachtig van en hij vroeg steeds hoe laat de bus naar “somewhere” ging. Hij vond het allemaal maar super crazy.

We liepen naar het busstation en zagen dat we maar liefst twee opties hadden: naar Bauska of naar Riga. Op zich hadden we dat wel kunnen voorspellen, want in Letland is er eigenlijk maar één hoofdweg, dus je kunt maar twee kanten op. Omdat we doordeweeks elke dag al in Bauska zijn besloten we om naar Riga te gaan.

Na een busritje van veertig minuten kwamen we aan in het Parijs van het noorden. Riga is echt een mooie oude stad met prachtige gebouwen, kerken en monumenten. Zeker wel een aanrader voor een stedentrip! We hebben uren rondgelopen, de stad bekeken en foto’s gemaakt. Het was een beetje jammer van het slechte weer, maar later klaarde het nog wat op. En ondanks de aanhoudende kou was het een hele leuke en gezellige dag.

Zondag 14 februari – Dag 15
Het was (of is, eigenlijk) weer een typische zondag in Iecava. We wilden wel ergens heen, maar in Riga waren we gister al geweest en er gingen vandaag geen bussen naar andere steden. Dus toen hebben we de dag maar een beetje gevuld met kaartspelletjes spelen, worst eten en wasjes draaien.

We hebben nog steeds geen wasrek, dus alles hangt te drogen over deuren en meubels. Renaud droogt zijn was dapper aan een lijntje op het balkon, maar volgens mij wordt het daar alleen maar natter. Het valt me mee dat zijn sokken nog niet bevroren zijn.

Nu ga ik lekker Letse frikandellen ofzo eten. Dit vlees zag er het meest veilig uit.

Labu apetīti un tiksimies vēlāk! xx

<< Vorige blog // Volgende blog >>