Waar komen al die mensen ineens vandaan?

Sveiki! Het weekend is alweer voorbij, dus het is de hoogste tijd voor een update van mijn Baltische belevenissen, Letse levensverhalen en andere avonturen!

BM StudioInmiddels staat de film van waaraan ik heb meegewerkt, No skolas sākas ceļš, online en is deze via YouTube (met ondertiteling!) te bekijken. Het is voor de meeste van jullie waarschijnlijk niet erg interessant, maar er zijn mensen die om een linkje gevraagd hebben. Er is ook een filmpje van de première, met mijn fabuleuze haar in het openingsshot. Het was blijkbaar groot nieuws dat ik dit evenement bijwoonde, want het stond helemaal in de krant. Nu kijk ik tegenwoordig nergens meer van op, want “Nederlandse vrijwilliger heeft plezier en danst op Letse muziek” is dezer dagen een hele normale krantenkop.

Afgelopen week hadden Renaud en ik het rijk voor onszelf in het jeugdcentrum, want Renārs was in Ierland voor een seminar. We wisten niet wat ons overkwam, want er kwamen ineens allemaal kinderen en jongeren en het werd elke dag drukker en drukker. Youth Club leeft! Ik heb me dus geen moment hoeven te vervelen. Verder was het de afgelopen week erg koud in Letland: het leek heel even lente te worden, maar nu is de winter weer terug. Helaas kunnen wij de temperatuur in ons appartement zelf niet regelen, dus hier binnen vriest het ook een beetje. Gelukkig heb ik van een mysterieuze zender een sjaal uit China opgestuurd gekregen, dus blijf ik lekker warm. Paldies, oftewel bedankt! 😉

Naast het amuseren van de kinderen en jongeren tijdens Youth Club, heb ik me vorige week ook vermaakt met diverse fotografie-workshops, ben ik naar een NGO-festival in Riga geweest en heb ik een bezoekje aan Mežotnes pils gebracht. Voor de rest is er eigenlijk best een hoop gebeurd de afgelopen dagen. En de komende dagen gaat er waarschijnlijk nog meer gebeuren, maar dat lezen jullie verderop wel. Atā!


[79] Pirmdiena 18. aprīlis // Maandag 18 april
Na een veel te kort weekend was het alweer maandag en begon ik de ochtend met het voorbereiden van mijn Photoshop-presentatie. Daarna ging ik naar Bauskas Dzīve, voor een fotografie-workshop met BM Studio. We begonnen met een presentatie in het Lets, wat ik wonder boven wonder steeds beter begin te begrijpen.

Historische fotoNa de theorie was het tijd voor het praktijkgedeelte: foto’s maken. Hiervoor gingen we naar een winkel voor tweedehandskleding, waar we de opdracht kregen om in groepjes een aantal historische foto’s na te maken. Eigenlijk had ik eerst geen idee wat we aan het doen waren – zo goed is mijn Lets in de praktijk dus toch niet. Ik kreeg een hoofddoek omgeslagen en een geïmproviseerde baby in mijn armen gedrukt. Ik ging maar gewoon mee met de flow, terwijl ik een beetje een déjà vu kreeg naar de toneelstukjes die we vroeger met Kerstmis opvoerden. Inmiddels kon ik wel raden wat de bedoeling was en ging ik helemaal op in mijn rol als heilige berenmoeder. Het resultaat zien jullie op de foto.

Na de workshop ging ik met Kārlis en Den Marko naar het jeugdcentrum, om te kijken of er daar nog iets spannends was gebeurd. Spoiler alert: niet bepaald. Renaud bleek vandaag maar een vrije dag te hebben genomen, want hij had niks te doen en er was helemaal niemand. Ik heb de jongens vermaakt, wat werk proberen af te maken en Juris een beetje geholpen met het maken van zijn CV. Om 19:00 uur was Youth Club officieel over en mocht ik naar huis, waar ik weer verder heb gewerkt aan een aantal media-uitingen voor BM Studio. Ik hoef me voorlopig niet te vervelen.


[80] Otrdiena 19. aprīlis // Dinsdag 19 april
Er lag weer een pakketje voor mij op het postkantoor, want de postbode snapt nog steeds niet dat een dikke envelop best in mijn brievenbus past. Ik vertrok een uurtje voor werktijd om het pakje op te halen, want het is nog best een stuk lopen. De wandeling van de ene naar de andere kant van Bauska was me blijkbaar toch iets te veel, want bovenop de heuvel begaf mijn knie het en kon ik niet meer verder lopen. Na een hele lange pauze op een muurtje langs de snelweg, kon ik er weer tegenaan en strompelde ik naar het jeugdcentrum. Daar pakte ik mijn pakketje uit: Tony’s Chocolonely! Was dat de pijn waard? Sowieso. 😉

Toen ik veel te laat in het BJC aankwam, was het nog erg rustig. Renaud besloot daarom om weer naar huis te gaan, om wat lekkers te bakken voor zijn Franse les. Ik heb met Kārlis gepraat (“Stephanie, I have some problems in life”) en Andris geholpen met een presentatie te maken. We kregen bezoek van een jongetje, Daniels, die speciaal naar het jeugdcentrum was gekomen voor de Youth Club. De eerste officiële bezoeker ooit! We hebben Novuss gespeeld en gekleid. Later werd het nog wat drukker voor de Franse les van Renaud; hij heeft al een aardig groepje jongeren verzameld. De Franse baksels waren helaas verbrand, maar dat mocht de pret niet drukken. Iedereen ging naar boven en toen had ik mooi de tijd om Juris te helpen met zijn sollicitaties voor EVS en om wat werk af te maken.


[81] Trešdiena 20. aprīlis // Woensdag 20 april
We begonnen de dag vroeg met een Letse les: drie uur lang werkwoorden vervoegen. Regelmatige werkwoorden kennen ze in Letland niet, dus het is bij elk woord weer een verrassing wat het moet zijn. Ook veranderen ze vrolijk de persoonlijke voornaamwoorden en mogen wij raden welke de goede is. Er is echt geen logica, dus ik denk dat we alles maar gewoon uit ons hoofd moeten leren… :(

Na ons huiswerk voor de volgende dag te hebben gemaakt, was het weer tijd voor Youth Club. De kinderen en jongeren van gisteren hadden blijkbaar besloten om vandaag weer te komen en ze hadden zelfs een aantal vrienden meegenomen. Ik denk dat het nog nooit zo druk is geweest; we pasten amper nog in het kantoor van Renārs. Ook de studentjes van Renaud kwamen weer allemaal minstens een uur te vroeg om hier een beetje te chillen. Soms vinden ze het zelfs zo gezellig dat ze gewoon niet naar de Franse les gaan en beneden blijven. We hebben met z’n allen film gekeken, poppetjes gekleid, Novuss gespeeld en ik heb Kaspars een lesje WordPress en InDesign gegeven. Die jongen wil werkelijk alles leren; mijn eerste trouwe student is binnen. Nu kan ik mijn designworkshops gaan opzetten en begint alles eindelijk een beetje te rollen!


[82] Ceturtdiena 21. aprīlis // Donderdag 21 april
We begonnen de dag wederom vroeg met een Letse les. We hadden ons huiswerk echt vreselijk slecht gemaakt en ik had ongeveer alles fout. We zijn niet zo goed in raden. Na de les maakte ik meteen het nieuwe huiswerk, want ik had weer een goedgevulde middag voor de boeg. Het was weer flink druk in het BJC; Youth Club begint nu echt te leven. De jongeren komen elke dag weer terug en het worden er steeds meer. Gelukkig kunnen ze zichzelf goed vermaken met Twister en Novuss, zodat ik wat werk kon doen en mijn Photoshop-presentatie kon afmaken. Dmitrijs kwam alweer met nieuwe opdrachten, maar daar ben ik niet eens meer aan toegekomen, want ik had nog een designlesje met Kaspars op de planning staan. We hebben samen een poster en uitnodigingen voor zijn diploma-uitreiking gemaakt. Hij leert best snel, ondanks dat hij nooit op een Mac heeft gewerkt, de programma’s niet kent en alles in het Nederlands is.

Aan het einde van de dag hadden Renaud en ik een gesprek met Benita (de directrice), die na bijna drie maanden eindelijk tijd voor ons had. Juris was er om te vertalen en Benita was erg geschrokken van onze situatie – er is duidelijk iets mis met de onderlinge communicatie in het BJC. We hebben een afspraak gemaakt om Benita ons appartement te laten zien en volgende week gaan we alle problemen oplossen, zowel thuis als op het werk. Ook krijgen Renaud en ik beide een eigen werkruimte en komt er een nieuwe oven in het jeugdcentrum, zodat we kunnen bakken met de kinderen.


[83] Piektdiena 22. aprīlis // Vrijdag 22 april
Vandaag ging ik met BM Studio mee naar Riga voor het Youth NGO Festival: een evenement waarop non-gouvernementele organisaties zich kunnen presenteren. Aangekomen op de locatie, “RISEBA Arhitektūras un mediju centrs H2O 6”, werd ik verrast door het zien van de andere EVS-ers: Francesca, Diego, Zsófia, Fanny, Leonardo… Ze waren er allemaal! Ook zag ik veel mensen die ik eerder had ontmoet op het Youth Forum, Earth Hour en andere evenementen. Grappig om te ervaren hoe veel bekenden je als vreemde buitenlander toch nog kan tegenkomen.

BM StudioNadat we een plaats toegewezen hadden gekregen, begonnen we met het opbouwen van onze stand. We hadden een BM Studio logo van twee bij twee meter, die bestond uit een puzzel van maar liefst zeventig A4-tjes. Alles was verkeerd geprint, ongesorteerd en moest nog worden bijgesneden, maar gelukkig waren we creatief genoeg om de boel een beetje te redden. Toen alles was opgebouwd – en we backstage een berg snacks hadden gestolen om de dag door te komen – kon het netwerken beginnen.

Ik heb leuke mensen ontmoet en interessante gesprekken gevoerd, waaronder met een aantal dove Letten (daar waren maar liefst twee tolken voor nodig). Verder was het een beetje een vreemd festival, want er waren heel veel organisaties, maar bijna geen “gewone” bezoekers. Iedereen bleef dus een beetje bij z’n eigen stand hangen. Bij onze stand lieten we video’s van de studio zien en maakten we portretfoto’s. De modellen kregen een soort emotie toegewezen (zoals: “je gezichtsuitdrukking als je op blote voeten over kiezelsteentjes loopt”) en wij legden het vast. Toen de dag ten einde liep, hebben we de stand weer afgebouwd, alles opgeruimd en spelletjes gespeeld totdat Dmitrijs ons weer kwam halen. Daarna gingen we met z’n allen in één auto terug naar Bauska. Lekker krap; het schept een band.


[84] Sestdiena 23. aprīlis // Zaterdag 23 april
Mijn schoonheidsslaapje werd ruw verstoord door de deurbel: Kārlis. Toen ik hem vroeg wat hij zo vroeg kwam doen, zei hij dat hij mij kwam ophalen voor de fotografie-workshop. Drie uur te vroeg. Ik heb hem maar thee en wat te eten gegeven en hem aan de keukentafel gezet, terwijl ik mijn ochtendrituelen uitvoerde. Daarna zijn we een stukje gaan lopen en gingen we naar Super Action (een soort Action, maar dan super) om een kniebrace te kopen. Ik ben nu lekker ingepakt; hopen dat het helpt. Ik dropte Kārlis bij de bushalte, want ik moest eerder naar Mežotne om de boel voor te bereiden. Met Dmitrijs, zijn gezin en een paar jongens vertrokken we met de auto naar het paleis. Mochten jullie je inmiddels afvragen hoe veel Letten er in een auto passen: best veel.

Er was aardig wat publiek op de workshop afgekomen en ik zag ook meerdere nieuwe gezichten. Ook was er een vrouw met drie baby’s: altijd een goed idee om die mee te nemen naar een workshop. Kārlis hebben we trouwens nooit meer teruggezien. Na een theorieles van Dmitrijs en zijn sidekick en stereograaf Artūrs, zijn we in groepjes foto’s gaan maken. De opdracht was om zo gek en origineel mogelijk te doen, dus overal lagen mensen op de grond, hingen ze in bomen en werden er camera’s door de lucht gegooid. Ik had zelf mijn analoge camera’s (Diana Mini en Oktomat) mee, dus het resultaat laat nog even op zich wachten. Maar uiteraard heb ik ook met mijn telefoon nog wat foto’s kunnen maken. :)

Mezotnes pils    Mezotnes pils    Mezotnes pils

We kregen een chique lunch in het paleis. Een leuke verrassing, dacht ik – tot ik werd achtervolgd met de vraag of ik wel had betaald. Dat was dan weer een beetje jammer, maar gelukkig waren we in Letland, waar alles bijna gratis is. Met volle buikjes gingen we weer aan het werk. Terwijl alle foto’s verzameld werden gaf ik een korte presentatie over de voordelen en gemakken van Adobe Photoshop, terwijl Artūrs vertaalde. Hopelijk heb ik mijn publiek een beetje kunnen overtuigen, want er zaten goede fotografen bij, met genoeg potentie. Na mijn praatje hebben we de eindresultaten bekeken, een groepsfoto gemaakt (zoals altijd) en gingen we opgepropt in de auto van Artūrs weer terug naar Bauska.


[85] Svētdiena 24. aprīlis // Zondag 24 april
Eindelijk een dag vrij! Ik heb belachelijk lang uitgeslapen en de rest van de dag gevuld met series kijken, handwasjes doen, de deurbel negeren (Kārlis…), blogjes typen en nog meer series kijken. Ik moest eigenlijk boodschappen doen, want we hadden geen water meer en ook bijna geen eten, maar ik heb gewoon net zo lang gewacht totdat Renaud van ellende naar Rimi ging. Ondertussen overleefde ik op thee en eieren.

’s Avonds hebben we nog een nieuw klachtenlijstje gemaakt voor Benita, want die zou de volgende dag ons appartement komen bewonderen. Ook hebben we oude herinneringen opgehaald, met foto’s van onze woonsituatie in de eerste weken. Ik was even vergeten hoe vreselijk slecht het eruit zag en hoe vies alles was. Daarna ben ik nog wat dagverslagen uit gaan schrijven en toen was de dag alweer om.


[86] Pirmdiena 25. aprīlis // Maandag 25 april
Vandaag werd ik weer eens uit m’n bed gebeld: Renārs was weer terug in het land en zat op kantoor zonder wifi. Oja, die hadden wij even geleend. Ik mocht dus met mijn slaaphoofd en manke poten naar het jeugdcentrum lopen om de router terug te brengen. Na de router te hebben geïnstalleerd in de multimediastudio, ging ik weer naar huis, want Benita zou op bezoek komen. Na een kort en koud doucheje (waar is het warme water?) heb ik snel nog wat opgeruimd en stond Benita alweer voor de deur. Ze had zowel Juris als Renārs meegebracht om te vertalen, zo slecht begrijpt ze ons blijkbaar. Benita was wederom geschokt en erg geschrokken van onze situatie; ze wist niet dat het zo slecht was. Ehm, slecht? Misschien had ze twee maanden eerder moeten komen, toen was het pas slecht. Maar goed, er wordt nu naar een oplossing gezocht en misschien moeten we weer verhuizen. Een nieuw appartement voor ons vinden schijnt minder werk te zijn dan alles te repareren en nieuwe meubels aan te schaffen.

Toen ik ’s middags weer in het BJC aankwam, bleek ik de oplader van mijn laptop vergeten te zijn en kon ik weer een extra keer heen en weer. Driemaal is scheepsrecht. Het was inmiddels alweer lekker druk op Youth Club en alle trouwe bezoekers waren er weer. Nu ik mijn laptop weer kon opladen kon ik mooi het logo van onze aankomende muziekworkshop “Volume it up!” afmaken. Ondertussen had Sherlock Benita ontdekt dat ik ’s ochtends in de multimediastudio was geweest. Ze maakte er vreemd genoeg geen probleem van dat er een extra sleutel rondzwerft en zei dat dit vanaf nu mijn sleutel is. Dat ging wel heel makkelijk.

Aan het einde van de middag ging ik nog even met Dmitrijs en Renārs naar Svitene, om de locatie voor de muziekworkshop te bekijken. De workshop zal plaatsvinden in een enorm landhuis en de omliggende gebouwen. Het zag er allemaal goed uit: grote werkruimtes, een mooie omgeving en alles op loopafstand. Tussen neus en lippen door werd er ook nog even vermeld dat ik het multimediagedeelte ga leiden. Wat dat inhoudt is denk ik nog een verrassing.


[87] Otrdiena 26. aprīlis // Dinsdag 26 april
Ik kan wel voor altijd slapen; vandaag had ik het uit-bed-bel-telefoontje van Renārs dan ook gemist. Blijkbaar moesten we weer jureren in de competitie van basisscholen – dat had hij dan maar eerder moeten zeggen. Ik maak het donderdag bij de finale wel weer goed.

Aan het begin van de middag kwamen Benita en Renārs op bezoek met de eigenaresse van ons appartement, om de problemen te bespreken. Lang verhaal kort: renoveren en repareren kost te veel geld, dus we gaan waarschijnlijk eind van de maand verhuizen. Alle uren die we hebben besteed aan schoonmaken, opknappen en repareren zijn dus weer voor niets geweest. Na deze meeting gingen we naar het BJC, waar het weer lekker druk was. Vandaag was er Youth Club, aktīvais tūrisms en Franse les, maar alle kinderen zaten gezellig te kleien en negeerden hun andere activiteiten. Vorige week had ik een klein drolletje met een gezichtje gemaakt en ze wilden graag leren hoe dat moest. Nu ligt het hele kantoor van Renārs vol met vrolijke kleipoepjes. Ik ben trots.

Inmiddels ben ik na een dagje kleien weer thuis en hebben we voor vanavond de wifi weer geleend, dus ik kan mooi mijn blog updaten. Grote kans dat dit de laatste blog is vanaf dit adres; morgen horen we het definitieve besluit. Stuur me dus voorlopig dus maar even niks meer toe – al schijnt de post hier tegenwoordig sowieso al erg slecht aan te komen…

Tot zo ver; ar labu nakti un tiksimies vēlāk! :) xx

3 Responses

  1. Linda at · Reply

    Je hebt het maar druk hoor. Fijn dat het allemaal goed begint te lopen. Ben benieuwd of je weer gaat verhuizen. Veel plezier met het rondleiden van je ouders. Wij hopen je begin juni te zien. XXX Aad en Linda

  2. mam at · Reply

    ps je bent een prachtige berenmoeder :)

  3. mam at · Reply

    Whow Steef wat een activiteiten in 1 week tijd zeg. Zitten er in Letland soms meer dan 24 uren in 1 dag:)
    Een groot compliment voor jullie dat de Youth Club zo goed loopt. Dat lijkt mij een heerlijk gevoel. Ook voor jou heel fijn dat er enthousiast word gereageerd op je workshops.
    Dat gedoe met jullie huisvesting…..tja daar zijn al zoveel woorden over gezegd en geschreven. Ben benieuwd of er nu echt iets gaat gebeuren waar jullie ook echt iets mee opschieten. Nog drie nachtjes en dan gaan wij het met eigen ogen allemaal zien en beleven. We kijken er erg naar uit en hebben er enorm veel zin in.
    Dikke kus en tot Zaterdag XXX mam 😛

Laat een reactie achter bij Linda Reactie annuleren