Pepernoten, jarig Letland en naar Skrunda-1

Labvakar! Jaaa, eindelijk weer een nieuwe blog! De afgelopen dagen waren erg vol en druk, dus ik had nog geen tijd gehad om te schrijven. Maar maakt niet uit, de update is hier! En ter illustratie een gezellige foto van mijn laatste trip naar Tallinn, die ik onlangs kreeg opgestuurd. Zien jullie mij ook nog eens.

Ik heb weer een goed gevulde (anderhalve) week achter de rug: ik heb pepernoten gebakken in het jeugdcentrum, een concert bezocht in Bauska, ik ben naar Riga geweest om de verjaardag en onafhankelijkheid van Letland te vieren, en ik heb de spookstad Skrunda-1 bezocht. Allemaal erg leuk dus! Ik vermaak me nog prima hier in Letland, zo tussen het werken door. 😉

[289] Pirmdiena 14. novembris // Maandag 14 november
We hadden vandaag een vroege Letse les, maar Renaud was nog steeds spoorloos. Na enig onderzoek bleek hij in Liepāja te zijn (zo’n vijf uur reizen van Bauska), dus de les ging niet door. Gelukkig waren Solvita en ik niet voor niks gekomen, want Benita kwam langs om met mij te praten. Ik was alles vorige week weer helemaal zat en ik had haar een klaagmail gestuurd, dus ze kwam de situatie even goedpraten. Na vier uur lang oude koeien uit de sloot halen, dom gegiechel en slecht toneelspel, was onze meeting gelukkig eindelijk voorbij. Echt, dat dat mens zichzelf nog serieus kan nemen… Mij lukt het in ieder geval niet meer. Het is dat het hier buiten het werk zo gezellig is, anders was ik allang weggeweest.

’s Middags had ik een Sinterklaas-workshop gepland staan, maar helaas kwam er niemand. Daar zat ik dan, met m’n strooigoed en m’n papieren schoentjes. Ik ben zelf maar schoentjes gaan knutselen en ik heb de rest van de bouwpakketjes bij de receptie neergelegd. Opgeven is sowieso voor losers.

[290] Otrdiena 15. novembris // Dinsdag 15 november
Na een slome ochtend ben ik weer naar het BJC gegaan, waar ik een paar posters voor aankomende workshops heb gemaakt. Daarna heb ik een activiteitenoverzicht gemaakt voor het Nationaal Agentschap, want ze willen namelijk precies weten wat wij de afgelopen maanden hebben uitgespookt. Ook moest ik bij elke activiteit mijn emoties beschrijven – zo therapeutisch. Toen dit allemaal klaar was, ben ik weer naar huis gegaan. Renaud was in een sociale bui, dus we hebben gezellig de rest van de avond aan de keukenbar gezeten en samen gegeten.

[292] Ceturtdiena 17. novembris // Donderdag 17 november
De Letse sneeuw had inmiddels plaatsgemaakt voor een hele hoop regen, en Bauska was veranderd in een enorme modderpoel. Niet bepaald een feest om doorheen te lopen, maar ik ben toch maar even naar het werk gegaan. Ik heb een paar posters en flyers gemaakt en toen zat de werkdag er alweer op. En de werkweek ook, want op 18 november wordt de verjaardag van Letland gevierd en dit is een officiële feestdag. Dus: weekend!

Om dit feestweekend in te luiden, was er een concert in het cultureel centrum in Bauska, waar ik samen met Andris, Juris en Renaud heen ben gegaan. Het was een heel officieel gebeuren met klassieke muziek en opera en ik was echt zwaar underdressed in mijn slobbertrui, maar het was een leuke ervaring. Daarna zijn we naar het huis van Juris gegaan, om daar met de hele familie te eten. Juris had zijn specialiteit “Letse melksoep” gemaakt, wat eigenlijk gewoon warme melk met macaroni was. Renaud en ik hadden moeite om dit serieus te nemen, maar we hebben het braaf opgegeten. Daarna hebben we met de familie Bukšs champagne gedronken, gelachen en gezellig spelletjes gespeeld. Renaud had een slokje te veel op en zat al snel met zijn vinger klem in de Jenga-toren. Op de terugweg naar huis rende hij met zijn paraplu door de straat en gilde hij dat hij Mary Poppins was. Wat mij betreft mag hij wel vaker drinken.

[293] Piektdiena 18. novembris // Vrijdag 18 november
Vandaag ging ik naar Riga om daar samen met mijn EVS-vrienden de 98ste verjaardag van ons gastland te vieren. We begonnen de dag met een traditioneel Lets concert in het oorlogsmuseum, uitgevoerd door een groep bebaarde Letten in middeleeuwse pakjes. Altijd leuk. Na het concert hebben we meegelopen in een fakkeloptocht, waar we met duizenden Letten door Old Town hebben gelopen. Het was echt een ontzettend mooi gezicht en de stad was prachtig versierd. Ik heb zelf geen goede foto’s gemaakt, maar voor een sfeerimpressie kunnen jullie de filmpjes op YouTube en Facebook bekijken.

Inmiddels hadden steeds meer vrijwilligers zich bij ons gevoegd en hadden we een groep van zo’n vijftig man verzameld. Ik heb een hoop nieuwe mensen ontmoet – nooit geweten dat er zoveel EVS-ers in Letland zijn. We zijn met z’n allen naar Folkklubs ALA gegaan en hebben daarna aan de Daugava de vuurwerkshow bekeken. Dat was echt heel mooi! Na de show gingen we naar Aussie Pub, waar we de rest van de avond hebben doorgebracht. De hele kelder zat vol EVS-ers en het werden er steeds meer. Geen idee waar iedereen vandaan kwam, maar gezellig was het zeker. 😉

Mijn plan om met de laatste bus naar huis te gaan was weer eens mislukt, maar gelukkig is er altijd wel iemand die me uiteindelijk asiel aanbiedt – ik ben net een soort zwerfkat. Vannacht (of eigenlijk was het al ochtend) kon ik terecht bij Boris. Boris woont samen met Kati en een rondreizende Duitser, die eerst in hun tuin kampeerde, maar bij hen is ingetrokken toen dat te koud werd. Tja, waarom ook niet. Toen we in het appartement aankwamen vonden we al een paar EVS-ers op de grond; blijkbaar was ik niet de enige die zou blijven slapen. Een mooi moment om eens uit te testen hoe veel bananen en andere onzin je op iemands hoofd kunt stapelen voordat hij wakker wordt. Slapen doen we morgen wel.

[294] Sestdiena 19. novembris // Zaterdag 19 november
Brakker dan brak werd ik wakker – of misschien had ik wel nooit geslapen. Er lagen in ieder geval geen bananen op mijn hoofd, dus dat was positief. Na een ontbijtje ben ik meteen naar het station gegaan en heb ik de bus naar Bauska gepakt. Toen ik thuiskwam was het al avond (waar was de dag gebleven?) en kon ik bijna meteen naar bed. De volgende ochtend zou ik namelijk heel vroeg naar Skrunda-1 gaan, en ik had wat slaap in te halen.

[295] Svētdiena 20. novembris // Zondag 20 november
Mijn wekker ging veel te vroeg en nog voordat het ochtend was zat ik al in de bus naar Riga. Op het station ontmoette ik Jordi en Boris en pakten we de bus naar Skrunda. Vandaag zouden we namelijk een bezoekje brengen aan de geheime (en inmiddels verlaten) stad Skrunda-1, die jullie vast nog wel kennen van mijn eerdere blog(s). Aangekomen in Skrunda bleek dat er geen bus naar de spookstad ging, dus we besloten om te gaan liften. Helaas was dit geen succes: niemand wist waar Skrunda-1 was, en zelfs als we het aanwezen op de kaart, wilden ze ons niet meenemen. Misschien is de stad toch meer geheim dan we dachten.

Na vele mislukte liftpogingen en twee uur lopen, kwamen we eindelijk aan in de spookstad. Jordi en Boris waren hier nog niet eerder geweest, dus ik heb ze mijn favoriete gebouwen laten zien. Verder hebben we lekker rondgelopen, zijn we overal binnen geweest en hebben we zelfs een bunker gevonden. Jordi en Boris gingen door de voordeur naar binnen en ik had aan de achterkant een andere ingang gevonden. Ik dacht dat we elkaar binnen wel tegen zouden komen, maar niets was minder waar. De bunker was enorm groot van binnen, alles liep dood en het was een uitdaging (maar gelukkig niet onmogelijk) om de uitgang weer terug te vinden. Moe, voldaan en onder de modder, keerden we aan het eind van de dag weer terug naar Skrunda. Gelukkig konden we dit keer een taxi regelen en hoefden we niet twee uur terug te lopen. Volgende stop: Tsjernobyl en Pripjat? 😉

[296] Pirmdiena 21. novembris // Maandag 21 november
Het weekend was weer voorbij en we begonnen de nieuwe week weer met een vroege Letse les. We hebben gesprekjes gevoerd en het ging best goed: mijn Lets wordt steeds beter! Na de les heb ik in de multimediastudio gewerkt (lees: leuke tripjes geboekt) en een beetje met Renaud en Andris zitten kletsen. Daarna kwam Madara mij halen om samen met Ģirts naar de winkel te gaan, om een externe harde schijf voor mij te kopen. Ik had eigenlijk alleen maar om een USB-stickje gevraagd, maar ze kochten een schijf met maar liefst 1TB geheugen. Wow, ik moet vaker zeggen dat ik iets nodig heb.

Thuis aangekomen heb ik mijn nieuwe aanwinst uitgeprobeerd en de schijf was echt supersnel. Daarna heb ik met Renaud gegeten en nog een freelance-klusje voor een oude klant gedaan. Dat gaat eigenlijk allemaal prima vanuit Letland – misschien dat ik toch nog eens een leven als digitale nomade overweeg.

[297] Otrdiena 22. novembris // Dinsdag 22 november
Ik werd laat wakker en ik ben naar het jeugdcentrum gegaan, waar ik weer eens helemaal alleen was. Ik had eigenlijk ook niks te doen (om deze reden gaat Renaud niet eens meer naar het werk), dus ik heb de hele dag aan deze blog gewerkt. Ik moest nog ruim een week inhalen, dus genoeg te schrijven. Helaas kostte het toch allemaal wel weer erg veel tijd en heb ik m’n blog niet eens afgekregen. Nou ja, morgen weer een dag.

[298] Trešdiena 23. novembris // Woensdag 23 november
Vandaag was de deadline van de BJC50-website en zouden we de laatste meeting hebben. Helaas is de website nog lang niet af, want ik heb nog steeds geen informatie, tekst of foto’s opgestuurd gekregen – en ja, dan is het erg lastig om iets te maken. Ik denk dat Madara en Veronika de hoop ook hadden opgegeven, want ze kwamen niet eens op de vergadering opdagen. Daar zat ik dan weer, voor niks.

Gelukkig moest ik deze blog nog afronden, dus hoefde ik me niet te vervelen. En ja, hij is eindelijk klaar! Nu ga ik lekker eten, een serietje kijken en me voorbereiden op een lang weekend Pāvilosta. Vanaf morgen breng ik namelijk zes dagen aan de kust door, in the middle of nowhere, voor de tweede editie van de workshop “Think. Write. Draw.” met Karolina en Jordi. Hopelijk wordt het net zo’n succes als de vorige keer!

Tot volgende week! Atā! xx